Ούτε ζωγράφος δεν μπορεί ,
να τηνε ζωγραφίσει,
τέτοια
αριστουργήματα,
βγάνει μόνο η φύση...
mastoras
|
|
Είπα να πάψω να αγαπώ,
μα βρέθηκε μπροστά
μου,
ένας ψηλός μελαχρινός
,
και πήρε την καρδία
μου!!!
Μιχάλης
|
|
Εγώ
έκανα όνειρα κι αληθινά μη γίνουν,
φτάνει
που προσπάθησα,
όνειρα
να μη μείνουν.
Μαρία
|
|
Απομηνάρια ενός σεβντά,
μαζεύω να κολλήσω,
να έχω τουλάχιστον αυτά,
όσο καιρό θα ζήσω.
Αντωνία
|
|
Κάθε που σε θωρώ,
πονεί στο στήθος η καρδιά μου,
αφού όσο και να λαχταρά,
δε θα γενείς δικιά μου.
Νίκος
|
|
Εμήνυσε μου η μάνα σου,
δε θέλει δε σε παίρνω,
και τσι παράγγειλα και γω,
θελιές και γω να σέρνω.
Μαρία
|
|
Φωτιά να βάλω να καώ,
κι ύστερα θέλω να ‘ρθεις,
στη στάχτη με τα χέρια σου,
το σ’ αγαπώ να γράψεις..!
niki
|
|
Υπάρχουν θάλασσες, στεριές,
ήλιοι, φεγγάρια, αστέρια,
μα γω προτίμησα να ζω,
σκλάβα στα δυο σου χέρια!
Μαρία
|
|
Σου εύχομαι να γελάς.. ποτέ να μην δακρύσεις..
τον πόνο να ξεχνάς και πάντα να ελπίζεις..
ζήσε το σήμερα ξέχνα το χτες..
γ…α τους όλους και ζήσε όπως θες.
aglaitsa
|
|
Στο γάμο σε οδηγήσανε,
σαν το αρνί στη σούβλα,
θαρρώ πως του πατέρα σου,
θα του πετάξω τούβλα.
Σωκράτης
|
|
Σ’ αγάπησα όσο κανείς,
και ας μ’ είχες μες στο ψέμα,
μα θα φωνάζεις από ‘κει,
Λένα και πάλι Λένα.
Λένα
|
|
Ενός ονείρου παιδικού,
θέλω η αγάπη μας να μοιάζει,
γιατί λένε πως η μοίρα,
όνειρα παιδικά δε πειράζει.
mastoras
|
|
Πάντα θα κλαίω μοναχός,
το δάκρυ να μη δούνε,
καρδιές που μ’ αγαπήσανε,
να μη με λυπηθούνε.
mastoras
|
|
Ο γυρισμός σου μου ‘δωσε ζωή,
μα μου την πήρες πίσω,
τώρα που ξαναέφυγες,
δεν ξέρω πως θα ζήσω.
matthew
|
|
Η ταξιδιάρα η σκέψη μου,
στο πέλαγος πηγαίνει,
και είσαι λιμάνι στο γιαλό,
κι έρχεται και με δένει.
ersi |
|
Τρακόσοι χρόνοι να διαβούν,
θα ‘σαι για μένα πάλι,
πόθος κρυφός, σκέψη ακριβή
και πεθυμιά μεγάλη.
Κατερίνα
|
|
Όσα και να ‘χω βάσανα,
την ώρα που σε βλέπω,
τον κάθε μου αναστεναγμό,
σε γέλιο μετατρέπω..
Κατερίνα
|
|
Της μοίρας μην καταδεχτείς,
να της ζητήσεις χάρη,
να σκάσει που στον πόνο σου,
στάθηκες παλικάρι.
ghahliou
|
|
Μαζί εξεκινήσαμε,
σε μια μεγάλη μπόρα,
και εδά μου λες κουράστηκα,
κι αμοναχή προχώρα.
Ελένη |
|
Ο ψάργας πάλι ήσουνα,
ξομπλιάστρα του ονείρου μου,
και κοιμητε σου έκανες,
το μπέτη του κορμιού μου.
ersi
|
|
Ο έρωτας και ο θάνατος,
ίδια σπαθιά κρατούνε,
και οι δυο με τρόπο ύπουλο,
και ξαφνικό χτυπούνε.
Ρένα
|
|
Ένα σημάδι δώσε μου,
κι εγώ θα περιμένω,
χίλιες ζωές για σένανε,
αξίζει να προσμένω.
Έλενα |
|
Φεγγάρι μου που χάθηκες,
στα σύννεφα από πίσω,
έβγα μαμώ την τρέλα μου,
δεν βλέπω να μαμήσω.
nikos
|
|
Άχρηστο έκαμα το Swift,
να έρχομαι στο χωριό σου,
γιατί έχει χωματόδρομο,
μαμώ το δήμαρχό σου.
mastoras
|
|
Το κοριτσάκι μου,
στενό βρακάκι βάνει,
και σφίγγει το κωλάκι του,
και δεν μπορεί να κλάνει!
troulos
|
|
Πως σε φωνάζουν όμορφη,
μη τα πιστεύεις και όλα,
υπάρχει και βιόλα άσχημη,
μα τη φωνάζουν βιόλα.
mastoras
|
|
Μόνο σε μια περίπτωση,
μπορεί να σε ξεχάσω,
να το θελήσει η μοίρα μου,
την μνήμη μου να χάσω.
Νίκος
|
|
Μια λέξη θα σου πω,
που πάντα να θυμάσαι,
αιώνια θα σ’ αγαπώ,
και στην καρδιά μου θα σαι...
mpempa
|
|
Ένα λεπτό μαζί σου μοιάζει,
με μια αιωνιότητα,
και τα φιλιά σου τα καυτά,
αγγίζουν τελειότητα!
mary
|
|
Δε με φοβίζει ο χωρισμός,
κι αφού το θες θα γίνει,
συνήθισα ότι αγαπώ,
να φεύγει να με αφήνει.
Σοφία
|
|
Ήντα το θες το κινητό,
αφού δε το σηκώνεις,
μπα να ‘ναι στη δόνηση,
και πουθενά το χώνεις;
mastoras
|
|
Όπου σκεπάζει ο ουρανός,
κι όπου ο ήλιος λιάζει,
έψαξα μα δεν εβρήκα,
αγάπη να σου μοιάζει.
ersi
|
|
Για δες καιρό που διάλεξα,
να πάω στην Κρήτη πάλι,
και τώρα που γυρίζω εμπρός,
ε νιώθω μαύρο χάλι..
Maggy
|
|
Ήθελα να ‘μουν θάλασσα,
και συ ποτάμι να σαι,
να ΄ρχεσαι στην αγκάλη μου,
μωρό μου να κοιμάσαι.
renia
|
|
Μόνος στο δρόμο περπατώ,
και σιγοψιχαλίζει,
τον πόνο μου είδενε Ο Θεός,
φαίνεται και δακρίζει...
Ευαγγελία
|
|
Απ ώρα που χωρίσαμε,
ένα ναι τ΄ όνειρό μου,
εγώ νεκρός κι αυτή κερί,
δίπλα στο φέρετρό μου...
Ευαγγελία
|
|
Από ταν εχωρίσαμε,
ήσκαψα 5 λάκκους,
να σε φυτέψω ήθελα,
σαν τση ασκορδουλάκους.
Γιώργος Πασσος
|
|
Θε μου και να γινόμουνα,
λουλούδι να τσ αρέσω,
να με μυρίσει μια φορά,
κι ας μαραθώ να πέσω.
billy
|
|
Για σένα φως μου το ‘γραψα,
το σ’ αγαπώ στην άμμο,
δεν το ‘σβησε κι ας πέρασε,
το κύμα από πάνω.
billy
|
|
Αν είναι να ξαναγεννηθώ,
ψάχνω να βρω τον τρόπο,
πάλι να είμαι κρητικός,
από τον ίδιο τόπο.
ersi
|
|
|